Αϊτέντς επεριπέτανεν
Ψηλά σαν επουράνια
Ούι αμάν αμάν.
Είσεν τσαγγία κόκκινα
Και το τσαρκούλ’ νατ μαύρον
Ούι αμάν αμάν.
Εκράνε και σαν κάρτσια του
Παλικαρί βρασ(ι)όναν
Ούι αμάν αμάν.
Αϊτέ μ’ για δωσ’ μ’ ασό κρατείς
Για πέ(ι)με όθεν κείται
Ούι αμάν αμάν.
Ασό κρατώ κι δίγω σε
Αρ’ όθεν κείται λέγω
Ούι αμάν αμάν.
Εκεί σο πέραν το ρασίν
Σε ελάτα επ’ εκεί μέρος
Ούι αμάν αμάν.
Τραντέλλεναν εσκότωσαν
Και κείται ματωμένος
Ούι αμάν αμάν.
Μαύρα πουλία τρώγν’ ατόν
Και άσπρα τριγυρίσκουν
Ούι αμάν αμάν.
Ση θάλασσα κολυμπετής
Σ’ ομάλια πεχλιβάνος
Ούι αμάν αμάν.
Σον πόλεμον Τραντέλλενας
Του πόντου παλληκάρι
Ούι αμάν αμάν.