Πώς περνάς από μια νύχτα σ’ άλλη νύχτα την καρδιά σου
πώς αρνιέσαι στα όνειρά σου ένα μόνιμο σταθμό,
ούτε δίνεσαι, ούτε δίνεις δε μοιράζεσαι στα δύο
προτιμάς να πεις αντίο και ν’ αλλάξεις αριθμό.
Ξαφνικά θα ξημερώσεις μοναχή
μόλις θα `χει, ο έρωτάς μου, προσπεράσει
ξαφνικά θα θέλεις πάλι μιαν αρχή
κι η εκδίκησή μου τότε θα γελάσει.
Δεν ανοίγεις τα χαρτιά σου γιατί θέλεις να νομίζεις
ότι πρέπει ν’ αντικρίζεις την ζωή σου σαν γιορτή
κι όταν βλέπεις ξένα μάτια ετοιμάζεις πειρατεία
φταίει πάντα η γοητεία που σε κάνει δυνατή.
Ξαφνικά θα ξημερώσεις μοναχή
μόλις θα `χει, ο έρωτάς μου, προσπεράσει
ξαφνικά θα θέλεις πάλι μιαν αρχή
κι η εκδίκησή μου τότε θα γελάσει.