Λες, πως είναι οι μέρες μου αδειανές
πως είναι οι νύχτες μου φευγάτες
και ότι σκέφτομαι το χθες
Δες, στο δρόμο μαζεύω τις ευχές
είμαι ένα αδέσποτο στη μέση
στη μοναξιά και στις αγκαλιές
Όλα γίνονται, όλα αφήνονται
όλα είναι νερό
με ένα βλέμμα αυτό είναι το θέμα
ν’ αγαπηθούμε εδώ
Πώς, ήρθαν τα πράματα αλλιώς
συνήθως δεν τα περιμένεις
και είναι γνωστός μηχανισμός
Δες, ποτέ δεν κλείνουν οι πληγές
μα ο πόνος σταματά εδώ
γιατί όλα γίνονται νερό