Ze weten alles beter,
ze weten het zo goed,
ze zitten in hun zetel
en ze zeggen hoe het moet.
Zorg dat je een vak leert,
geluk dat is voor later,
maar niemand kan ons helpen,
zelfs geen psychiater.
Niemand kan zeggen wat je doen moet,
niemand kan zeggen wat je voelt.
Je moet niet blijven dromen,
er is te weinig tijd.
Ze liegen dat ze zwart zien,
met hun quasi zekerheid.
Maar mijn opa die is honderd
en hij twijfelt elke dag.
Zo'n man verdient een standbeeld
en bloemen op z'n graf,
want hij zei, want hij zei tegen mij:
Niemand kan zeggen wat je doen moet,
niemand kan zeggen wat je voelt.
De koning, de bakker, de vieze president,
de rijkswacht, de pooier, de man die niemand kent,
de spreeuwen, de mussen, de grote, Jan van Gent,
de zanger, de dromenr, de drummer van de band,
de dikke, de dunne, de kleine consument,
de papa, de mama, het eeuwige talent,
de pasha, de keizer kampeerden in een tent,
de lange, de korte, de dikke producent,
niemand kan zeggen wat je doen moet,
niemand kan zeggen wat je voelt.