Τσιγάρο πρωινό κι ένας καφές,
τι όμορφο να ζεις την κάθε μέρα,
να βγαίνεις απ’ της νύχτας τις σκιές,
να πιάνεις απ’ το μπράτσο τον αγέρα.
Και να `ναι μεσημέρι όταν γυρνάς,
με το διχτάκι, την εφημερίδα,
κι ένα κρασί να πίνεις, να κερνάς,
μαζί με την αυριανή ελπίδα.
Να μπαίνεις στην παλιά την αγορά,
στους πάγκους πορτοκάλια να ευωδιάζουν,
τ’ αδέρφια σου, οι ανθρώποι, στην σειρά
και οι διαλαλητάδες να φωνάζουν.
Και να `ναι μεσημέρι όταν γυρνάς,
με το διχτάκι, την εφημερίδα,
κι ένα κρασί να πίνεις, να κερνάς,
μαζί με την αυριανή ελπίδα.