Πώς άργησες, πώς άργησες
κι ακόμα δεν εφάνηκες
πόσο σ’ έχω αποθυμίσει
μα `συ με έχεις, με έχεις λησμονήσει.
Πώς άργησες, πώς άργησες.
Δεν πόνεσες, δεν πόνεσες
για μένα ούτε ρώτησες
η απονιά σου μ’ έχει πληγώσει
πικρό φαρμάκι, φαρμάκι μου `χει δώσει.
Πώς άργησες, πώς άργησες.
Με ξέχασες, με ξέχασες
σκληρά με παραπέταξες
μα κάποια μέρα θα με ζητήσεις
μα θαν’ αργά, για μένα πιά θα σβύσεις.
Πώς άργησες, πώς άργησες.