Δίχως ήλιο, δίχως λυτρωμό
ακροβάτες με το γέλιο κουρασμένο
σ’ ένα νούμερο χαμένο από καιρό
μαχαίρι φονικό κρατούν κρυμμένο
Τα βουνά τ’ αρπάξαν οι αητοί
και οι λύκοι κατεβήκανε στη πόλη
στο ποτάμι βαφτίζουν το ληστή
και πνίξανε στ’ αγκάθια το περβόλι
Πίσω απ’ τους τοίχους της σιωπής
πίσω απ’ τη μάχη και τη γη την τρομαγμένη
πίσω απ’ τα λόγια που πονούν
ένας θολός καθρέφτης περιμένει
Αρχηγοί χωρίς αποσκευές
ποιητές με το σκοτάδι ερωτευμένοι
θησαυροί σε χώρες μυθικές
κι η θάλασσα μονάχη αργοπεθαίνει
Φυλακές, ερείπια και σταθμοί
εισιτήριο θανάτου για το δρόμο
τη ζωή την κλέψαν οι αριθμοί
κι ώρες κυνηγιούνται δίχως νόμο
Πίσω απ’ τους τοίχους της σιωπής
πίσω απ’ τη μάχη και τη γη την τρομαγμένη
πίσω απ’ τα λόγια που πονούν
ο θολός καθρέφτης περιμένει