Δε μ’ αρέσουν τα βιβλία, ούτε η σάπια ιστορία
μα γουστάρω την κυρία που κρατά απ’ τη Δανία
Όταν είδα την ταινία μου φαινόταν παρωδία
Θεέ μου, πες μου τι να κάνω να ξεφύγω απ’ την ανία
Φέρτε μου έναν Ινδό, δε θέλω Έλληνα γιατρό
να μου πάρει το σφυγμό και να μου πει αν όντως ζω
Στη γη κληρώθηκα να μπω,
μα εγώ στο Σείριο κατοικώ
Κάτι κάνω και φρενάρω, δε διστάζω αλλά βουτώ
Στο άγνωστο ρισκάρω μα κανείς δεν είναι εδώ
Μία είναι η ουσία δεν υπάρχει αμφιβολία
Ότι τα άγρια τα θηρία κατοικούν στην κοινωνία
Φέρτε μου έναν Ινδό, δε θέλω Έλληνα γιατρό
να μου πάρει το σφυγμό και να μου πει αν όντως ζω
Στη γη κληρώθηκα να μπω,
μα εγώ στο Σείριο κατοικώ
Κατ’ εικόνα και ομοίωση Κυρίου είμαι εγώ
Σας το λέω μη το ξεχνάτε, τι και αν το τραγουδώ
Κάποιον ρώτησα, μου είπε «Να ‘σαι πάντοτε καλός»
Δεν υπάρχει άλλη λύση, μόνο ρέμα και γκρεμός
Φέρτε μου έναν Ινδό, δε θέλω Έλληνα γιατρό
να μου πάρει το σφυγμό και να μου πει αν όντως ζω
Στη γη κληρώθηκα να μπω,
μα εγώ στο Σείριο κατοικώ
Κλείνοντας σου λέω πάλι, κράτα πάνω το κεφάλι
Να μη σκιάζεσαι απ’ τα βέλη γιατί κάποιος θα στη φέρει
Χαμογέλα, όλο τρέλα, σαν να ήταν καλοκαίρι
Καιροσκόποι είναι όλοι, μη τσιμπάς
Και πάλε όλοι….
Φέρτε μου έναν Ινδό, δε θέλω Έλληνα γιατρό
να μου πάρει το σφυγμό και να μου πει αν όντως ζω
Στη γη κληρώθηκα να μπω,
μα εγώ στο Σείριο κατοικώ