Στο παρελθόν μου το βαρύ
κανείς δεν έψαξε να βρει ποτέ την άκρη
μονάχος ήμουν μια ζωή
της γειτονιάς μου η ντροπή
και των γονιών μου το δάκρυ
Δάσκαλοι λόγια κι ορμήνειες
και του πατέρα οι φωνές να μη με νοιάζουν
τσιγάρα γκόμενες ποτά
κι όλα όσα ήρθανε μετά, μη σε ξαφνιάζουν
"Θα μεγαλώσει και θα στρώσει" λέγαν όλοι
μα εγώ δεν άκουσα τη γνώμη κανενός
δίπλα μου πέρασαν άγγελοι και διαβόλοι
δική μου η κόλαση δικός μου ο ουρανός
Όσοι με ξέρανε καλά
μου λέγανε "Άλλαξε μυαλά πριν μετανιώσεις
τον εαυτό σου μη σκορπάς
και τους ανθρώπους που αγαπάς
μη τους πληγώσεις"
Χρώματα άλλαζε η ζωή
κι εγώ περίμενα να’ρθει μια ευκαιρία
μα οι πόρτες ήτανε κλειστές
κι όλοι τριγύρω δικαστές κι άγρια θηρία