Μες στο παράξενο μυαλό μου
ό,τι κι αν νόμιζα δικό μου
έρχονται μέρες που μακριά,
μακριά μοιάζει χαμένο.
Και νιώθω μόνος,
πως δεν ανήκω πουθενά,
πως δεν αγάπησα κανέναν.
Νιώθω δεν είχα ούτε κι εσένα.
Nιώθω δεν είχα ούτε κι εσένα.
Μες στο παράξενο μυαλό μου
όπου κι αν είσαι, είσαι δικιά μου.
Στις ξεχασμένες γειτονιές
σε ακούω φωνάζεις το όνομά μου.
Μες στο παράξενο μυαλό μου
όπου κι αν είσαι, είσαι δικιά μου.
Μες στο παράξενο μυαλό μου
όπου κι αν είσαι, είσαι δικιά μου.
Όπου κι αν είσαι, είσαι δικιά μου...