Σαν στοιχειωμένοι πειρατές σε έρημο πέλαγος
που έχουν υφάνει με τραγούδια προσευχές
σα ποιητές που σκότωσαν τις μούσες τους
κι οι ουρανοί τους μείναν άδειοι από αστραπές.
Θυμάμαι λάθρα τις στεριές που μας αγάπησαν
τι κι αν εμείς δε λυτρωθήκαμε ποτές
σάπια καράβια που στο βλέμμα μας ταξίδεψαν
γυναίκες λάγνες σε αιώνιες φυλακές.
Χορεύει ακόμα ο ναυαγός πάνω στα κύματα
οι ναύτες πιάνουν το τραγούδι μεθυσμένοι
με το καπνό του ο καπετάνιος στέλνει σήματα
και η πυξίδα στα νερά αλλαφιασμένη.