Βάλε ρακί, βάλε ρακί στο μαστραπά,
που τα σεκλέτια δέρνει,
αλοίμονο, αλοίμονο στον π’ αγαπά
κι απόκριση, κι απόκριση δεν παίρνει.
Αδέρφι, μουζικάντη, αυτή τη νύχτα κάν’ τη
όσο μπορέσεις πιο γλυκιά,
ν’ ανάψει το δοξάρι, χαρά στο παληκάρι
που `χει μια πέτρα για καρδιά.
Βάλε φωτιά, βάλε φωτιά να τηνε πιω,
τα σπλάχνα μου, τα σπλάχνα μου να κάψω,
να μην- να μην αναστενάξω πιο
κι ένα σεβντά, κι ένα σεβντά να θάψω.
Αδέρφι, μουζικάντη, αυτή τη νύχτα κάν’ τη
όσο μπορέσεις πιο γλυκιά,
ν’ ανάψει το δοξάρι, χαρά στο παληκάρι
που `χει μια πέτρα για καρδιά. ( χ2 )