Να μην μπορώ να συνηθίσω
εγώ μακριά σου
να ψιθυρίζω στο άδειο σπίτι
τ’όνομά σου
να κάνω όνειρα για σένα
και για μένα
Αυτό κι αν είναι τρέλα
Ολα εσένα μου θυμίζουν
το μυαλό μου βασανίζουν
στου καπνού τα δαχτυλίδια
στου μυαλού μου τα ταξίδια
Σε ζητώ κι είναι αρρώστεια
ο έρωτάς σου
θάνατος γλυκός
θέλω πια να σε ξεχάσω
μα δεν ξέρω πώς
τί μαρτύριο ζω
ξέρω μόνο εγώ
Σε ζητώ κι είναι αρρώστεια
ο έρωτάς σου
θάνατος γλυκός
θέλω πια να σε ξεχάσω
μα δεν ξέρω πώς
τί μαρτύριο ζω
ξέρω μόνο εγώ
Αυτό κι αν είναι τρέλα
Να μη σε βγάζω ούτε στιγμή
απ’το μυαλό μου
κι όταν πλαγιάζω να σε νιώθω
στο πλευρό μου
και να φιλάω πράγματά σου
αγαπημένα
Αυτό κι αν είναι τρέλα
Ολα εσένα μου θυμίζουν
το μυαλό μου βασανίζουν
στου καπνού τα δαχτυλίδια
στου μυαλού μου τα ταξίδια
Σε ζητώ κι είναι αρρώστεια
ο έρωτάς σου
θάνατος γλυκός
θέλω πια να σε ξεχάσω
μα δεν ξέρω πώς
τί μαρτύριο ζω
ξέρω μόνο εγώ
Αυτό κι αν είναι τρέλα