Ποιος είσαι κι από πού κρατά
φίλε μου η γενιά σου
και είναι τόσο όμορφη, όμορφη,
φίλε, η ζεϊμπεκιά σου;
Μήπως είσ’ απ’ τον Περαία;
Μήπως είσαι Καλαματιανός;
Ή μην είσ’ απ’ τον Βαρδάρη
και είσαι ξύπνιο παλληκάρι;
Οχτώ φιγούρες πέταξες
απάνω στην πενιά μου
αν θα πετάξεις άλλες δυο, άλλες δυο,
σπάω τον μπαγλαμά μου.
Μήπως είσαι Αιγαλιώτης;
Ή απ’ το Χατζηκυριάκειο;
Ή μην είσαι από την Μάνη
και είσ’ ένα παιδί τζιμάνι.
Όλους τριγύρω έκανες
εσένα να θαυμάζουν
και δυο ματάκια γαλανά, γαλανά,
γλυκά να σε κοιτάζουν.
Πατρινός πάντως δεν είσαι...
Αθηναίος; Το ξεκόβω.
Με την ζεϊμπεκιά που βλέπω
Μήπως είσ’ από τον Βόλο;