Ο δείπνος ήταν μυστικός
πλήρωσα μόνος δυστυχώς
τριάντα αργύρια
Έμεινα ο μόνος νηστικός
και στον καθρέφτη δίνω εμπρός
συγχαρητήρια
Σου έδωσα ένα φιλί
το ένιωσες σαν απειλή
και ξενερώσαμε
Είχαμε αράξει στο χαλί
είχαμε πιει τόσο πολύ
το ξημερώσαμε
Θυμάμαι φεύγω να μου λες
θα πάω ν’ αράξω στις ελιές
οι άλλοι τη πέσανε
Θυμάμαι σα να τανε χτες
που μάθαμε απ `τους γνωστούς
ότι σε δέσανε
Σε μια συκιά είχα ανεβεί
γλίστρησα και οι χωριανοί
το παρεξήγησαν
Απλά πήγα να κατεβώ
ήτανε το κλαρί χλωρό
τα πόδια λύγισαν
Τρεις μέρες ήσουν στη στενή
ήρθαν κορίτσια και γνωστοί
επισκεπτήριο
Μα μόλις μπήκαν οι φρουροί
είδαν τη πόρτα ανοιχτή
κοίτα μυστήριο
Πέρασαν χρόνια και καιροί
η ιστορία σου γνωστή
αποθεώθηκες
Ήσουνα στο προαύλιο
πετούμενο στον ουρανό
είδες και χώθηκες