Mum yak yoluma yeter yürürüm
Kayboldum ışığa hasret
Bir şiir yaz bana insanı anlatan
Düşünce kalkmayı öğret
Kervan geçmez çöle döndüm
Yalnızlığım tenimde kavruldu
Dolup taşmaz seller oldu
Gözyaşlarım gözümde boğuldu
Kurtar beni
Gün ortasında ıssızım
Senden sonra dinmiyor ki gönül sızım
Ben bahtsızım beni anla
Hiç yorma bir el ver
Sana ihtiyacım var
Geçit vermez dağlara düştüm
Yüzüm solgun dizlerim dermansız
Kurda kuşa yem oldu gönlüm
Mahpus yattım sorgusuz sualsiz