Ήμουν με τους φίλους μου και ρωτούσαν πάλι
Που γυρνάς που χάθηκες, δε σε βλέπουν πια
Σαν χαρτάκι σκίστηκα, σπάω σαν μπουκάλι
Και η ζωή σταμάτησε μέρες να μέτρα
Και η ζωή σταμάτησε μέρες να μέτρα
Ποια μάτια σε κοιτάζουνε και τα δικά μου κλαίνε
Ποια χέρια σ’ αγκαλιάζουνε κι εγώ δε σ’ έχω πια
Ποια μάτια σε κοιτάζουνε και ψέματα σου λένε
Και τα δικά μου σβήσανε από τη μοναξιά
Σκέφτομαι τα λάθη μου μα και τα δικά σου
Πάλι εγώ την πλήρωσα γιατί σ’ αγαπώ
Γιατί ονειρευόμουνα μόνο τα όνειρα σου
Και κοντά σου ξέχασα τι αξίζω εγώ
Και κοντά σου ξέχασα τι αξίζω εγώ
Ποια μάτια σε κοιτάζουνε και τα δικά μου κλαίνε
Ποια χέρια σ’ αγκαλιάζουνε κι εγώ δε σ’ έχω πια
Ποια μάτια σε κοιτάζουνε και ψέματα σου λένε
Και τα δικά μου σβήσανε από τη μοναξιά
Και τα δικά μου σβήσανε από τη μοναξιά