Ο ταξιδιώτης τ’ ουρανού
είχε τα μάτια εκείνου
που ξεγελάει το χρόνο
κι εγώ που έμεινα στη γη
ψάχνω να βρω τη συνταγή
για της ψυχής τον πόνο
Δεν ήταν θαυματοποιός
ήτανε ονειροποιός
φωτιά σε κόσμο γκρίζο
μ’ ένα μεγάλο ευχαριστώ
στου έρωτά του τον ιστό
σημαία κυματίζω
Σαν κάνω να τον θυμηθώ
σ’ ωκεανό χωρίς βυθό
βουλιάζω και μ’ αρέσει
απ’ του φιλιού του την κλωστή
εγώ για πάντα έχω πιαστεί
και εκείνος μ’ έχει δέσει
Δεν ήταν θαυματοποιός
ήτανε ονειροποιός
φωτιά σε κόσμο γκρίζο
μ’ ένα μεγάλο ευχαριστώ
στου έρωτά του τον ιστό
σημαία κυματίζω