Ποτάμι της ψυχής μου σκοτεινό
σε ξεγέλασα
και στα δικά μου βάθη βρήκα στεριά κι αγάπη
ποτάμι της ψυχής μου σκοτεινό
γίνε άνεμος
και δωσ’ μου την ευχή σου
να πορευτώ μαζί σου κι ας χαθώ
Αχ πώς λαχτάρησα Θεέ μου
της αγκαλιάς το γκρεμό
να `χω το σώμα σου γη και ουρανό
το ποτάμι της ψυχής μου να ξεχνώ
Ποτάμι της ψυχής μου σκοτεινό
ποιο παράπονο
το κύμα σου αγριεύει και χρόνια σε παιδεύει
ποτάμι της ψυχής μου σκοτεινό
γίνε άνεμος και πέτα με στα ύψη
στα σύννεφα να κρύψει
τον πιο βαθύ της πόνο η καρδιά