Άνοιξη φυσά στον κρυφό μου παράδεισο
φόρεσε ψυχή το λευκό σου πουκάμισο
η χαρά μου να πετάξει
με του ήλιου το μετάξι.
Αχ ζωή μου μια φορά
με τα χέρια μου φτερά
ν`αγκαλιάσω το φεγγάρι
να πετάξω μια φορά στ`ουρανού τα καθαρά
ανεμάκι να με πάρει.
Χόρεψε ζωή μου στο φως που λαχτάρησες
όλα τα ωραία στον ύπνο μου χάρισες.
Τώρα η μέρα άλλα γράφει
κάνει τη σκουριά χρυσάφι.
Αχ ζωή μου μια φορά
με τα χέρια μου φτερά
ν`αγκαλιάσω το φεγγάρι
να πετάξω μια φορά
στ`ουρανού τα καθαρά
ανεμάκι να με πάρει.