Φεγγάρι μου ολοσέληνο αχ της αγάπης κρίμα
μοιάζει η μάτια σου με νυχτιά αστεροφωτισμένη
Μάτια που εύκολα γελούν δύσκολα αγαπούνε
μα όταν αγαπήσουνε δύσκολα λησμονούνε,
μα όταν αγαπήσουνε δύσκολα λησμονούνε
Είν’ το κορμάκι σου νησί που χρυσοπρασινίζει
στης θάλασσας τα χρώματα με παίρνει μ’ αρμενίζει
Μάτια που σκύβουν χαμηλά εκείνα να φοβάσαι
όσο κι αν χύνουν δάκρυα ποτέ να μην λυπάσαι,
όσο κι αν χύνουν δάκρυα ποτέ να μην λυπάσαι
Φεγγάρι μου ολοσέληνο αχ της αγάπης κρίμα
μοιάζει η μάτια σου με νυχτιά αστεροφωτισμένη