Όταν ακούω του κορμιού σου το ηχείο
χάνεται ξαφνικά του χρόνου η ροή
είσαι κυκλώνας μες τον άχαρό μου βίο
καληνύχτα μωρό μου κι’ ας είναι πρωί
Μα πάλι άργησες κι’ η ώρα πάει δύο
μες το τηλέφωνο μπερδεύονται οι γραμμές
και το σεντόνι μου βουλιάζει μες το κρύο
στενά τα όρια θα βάλλω τις φωνές
Το πήρα απόφαση θα μείνω μόνη απόψε
άκου η νύχτα βγάζει αναστεναγμούς
σα θείο όνειρο έλα εσύ και κόψε
της μοναξιάς μου τους γόρδιους δεσμούς