Ο μήνας έχει δεκατρείς
καταραμένη μέρα,
δεν θέλω ν’ ανταμώσω άνθρωπο
ούτε για καλημέρα.
Σαν ξημερώνει δεκατρείς
δεν βγαίνω απ’ το κρεβάτι,
κλειδώνω πόρτες και παράθυρα,
μα που κλείσω μάτι.
Με λένε για προληπτική,
μα το `φερε η μοίρα
στις δεκατρείς να μείνω ορφανή,
στις δεκατρείς και χήρα.