Οι κοσμικές εξουσίες στο αίμα πνιγήκαν...
Οι ουράνιοι σωτήρες τώρα παγιδευτήκαν...
Οι προφήτες στα χαμένα τους λόγια κρυφτήκαν...
Στους ηλίθιους δεν υποκύπτει το σύμπαν
Μη λυγίσεις ψυχή μου για των άλλων τις τύψεις
παλιά είχες χώρο το καλό μου για να κρύψεις
Μη δακρύσεις γιατί βγαίνει το τρωτό μου σημείο,
κάποιοι ηλίθιοι τώρα κάνουν ταμείο·
Κάποιοι νιώθουν Θεοί και τη ζωή μας αρπάζουν
που φτάνουν λεει τ αστέρια και το χρόνο μοιράζουν
που φωνάζουν, γιορτάζουν, διατάζουν τα πάντα,
οι αλυσίδες τεντώσαν δε παίρνει άλλο αγάντα.
Κράτα μη ζητιανεύεις Μεσσίες,
σ αυτή την όμορφη πλάνη υπάρχουν μόνο σωσίες,
μονάχα νιώθε, μην ακούς και μη βλέπεις,
μην επιτρέπεις στα παράσιτα να ζουν σε σένα από σένα,
άγγιξε τώρα όσα σου λέγανε ξένα,
πάνω από σένα τώρα τα χουν χαμένα,
φτύσε πάνω στ ανέγγιχτα και κλειδωμένα.
Για του μυαλού σου ήρθε η ώρα τη γέννα
και κέρνα και τ όνειρο που κρύβανε ζήσε και γέρνα.
Απέναντι πέρνα, δεν είν το σύμπαν μια στέρνα,
δε γεννήθηκες με βέλος στη φτέρνα.
Ξέρνα φωτιά απ τα μικρά σωθικά σου
κι όσα γινήκαν σκιά σου κάφτα και βιάσου,
τώρα που μπαίνουν σε σειρά όλα τ αστέρια,
σκέψου και άφησε άδεια τα χέρια.
Ξέχνα, όσους το τίποτα έχουνε θρόνο,
συγχωροχάρτι έχουνε πάρει απ το χρόνο.
Ξέχνα όσα αντάμωσες, ξέχνα όσα είπαν
στους ηλίθιους δεν υποκύπτει το σύμπαν.
Πίνουν ζωή οι θεοι κι οι θνητοί το γλεντάνε
κι όλα τ αστέρια μυστικό έχουνε δείπνο,
όλα τελειώνουνε κι όλα περνάνε
και θα μας πιάσουνε όλους στον ύπνο.
Κλώνοι αγκαλιάζουν γαλήνιες ψυχές,
μα τα όνειρα σαν να γιατρευτήκαν.
Μη με σπρώχνεις να πέσω στο χθές
στους ηλίθιους δεν υποκύπτει το σύμπαν.
Κurt gibi bagirip
iki taraftan hapise girdik
kor gibi savasip
degil kardes dusman edindik
bir dil bir dusunce bir kul
iki devlet bir savas bak istanbul
kan dolu hikayeyle kuruldu
bugun komsumuz komsuya damga vurdu
low bap ve siyah kus
gecimisi birakip one yuruyor
iki gurup baris icin bu yolda dunyaya bir siir gonderiyor
almanya` da yabanci atena` da yerli
yok bizim gibi dusunen bize benzeri
birakmayiz size dunya`yi
dinle dusun anla bu mesaji