In alle stilte zijn we getrouwd
Het was bijna niet te horen
De ambtenaar, J.Preenen
Deed alles op de tenen
Want zelfs de muren hebben oren
In alle kilte zijn we getrouwd
Een sfeer die verkouden maakte
De dominee gebaarde wijd
Min zoveel graden Fahrenheit
De man vroor dat het kraakte
Er stonden ijsblommen op zijn borst
Daar stond voor veertig graden vorst
Ja, ik wil
Heel erg kil
Ja, ik wil
Heel erg stil
Als ik moest trouwen, nou
Dan huurde ik de fanfare
Dan schetterde ik, dan tetterde ik
Dat wij een motje waren
Als ik moest trouwen, nou
Ik zou een korps gaan huren
En in het kordon van dapperen
Hoor je het oren-flapperen
Van de buren
Mijn vrouw riep dan verwaand
Dat ze al zwanger was
Dat het niet de zesde maand
Maar nog veel langer was
Als ik moest trouwen, nou
Ik zou naar de buurman lopen
En over 't witte tuinhek riep ik woest:
"Het moest, het moest, het moest
Het hele korps rechtsom
M'n vrouw voorop met haar eigen grote trom!"