Nakarat:
Biz aynı okyanusta farklı rüzgarlarla savrulan
Biz aynı cehennemde farklı hüsranlarla kavrulan
Yerinden kalplerimizi ücralarda söktük
Biz aynı rüyayı ayrı dünyalarda gördük
Verse 1:
Ben senin ağlayacağın omuz değilim
Önünde rehber olamayacak kadar yolum kirli
Mutlu bi' sonum yok benim, benim sonum pislik
Önce bunları bil, tanı beni, konuş şimdi
Ben senin yaslanacağın duvar değilim
Hatta alkolden tutulmak üzere şu an dilim
Kendi fanusunda öyle boş boş duran biriyim
Yıkılmak için konmuş gereksiz bir kural gibiyim
Ben senin sığınacağın liman değilim
Renkli dünyana ait olamam inan griyim
Bayağı dengesizim, bir an ölüyüm bir an diriyim
Kendi kafama doğrulttuğum bir silah gibiyim
Ben senin zor günlerine sığınak değilim
Yeterli kazığı yedim, biraz da sana ısmarlayayım mı?
Hayat önüme duygusuz ve aşksız yıllar dizdi
Bunu mu istiyorsun, gerçekten sana ispatlayayım mı?
Nakarat:
Biz aynı okyanusta farklı rüzgarlarla savrulan
Biz aynı cehennemde farklı hüsranlarla kavrulan
Yerinden kalplerimizi ücralarda söktük
Biz aynı rüyayı ayrı dünyalarda gördük
Verse 2:
Ben senin hatalarına yara bandı değilim
Eski defterlerini lütfen kapat artık, bitti
Palavra duyarlılığım, kaba tavrım ciddi
Bir ara esti öyle sonra şarap açtım gitti
Ben senin mutlu sonun değilim
Bütün ruhum kuşku dolu gibi
Vardı kini, nefreti de kustu onu gitti
Suçlu oydu bildin, gözyaşların musluk oldu şimdi
Ben senin düğümlerine çözüm değilim
Mutlulukla yürüyebileceğim yönün değilim
Doğruların ardından gelen bir ödül değilim
Yanlışların ardından gelen bir özür değilim
Ben senin dertleşeceğin adam değilim
Saçma sorunlardan yeterince kafam şişmiş
Ne bekliyorsun; orkide mi, gül mü karanfil mi?
Sadece olmanı istiyorum, sabah gitmiş
Nakarat:
Biz aynı okyanusta farklı rüzgarlarla savrulan
Biz aynı cehennemde farklı hüsranlarla kavrulan
Yerinden kalplerimizi ücralarda söktük
Biz aynı rüyayı ayrı dünyalarda gördük