Verse 1:
Biraz yalnız biraz tedirgindim yazdım
Biraz insafsız biraz ateşliydim kalktım
Yavaş yavaş yıkılan enkaz üstümdeydi baktım
Hiç bir taraf gözükmüyor kararsızdım daldım
Başım dönüyor kendimi, suç işlerken yakalardım
Afallardım arada arafta yangın yeri vardı
Doluştular üstümüzdeki dünyaları yazdım
Dibine vurdum hayatımın yanarken de yalnızdım
Cesetler durur yan yana gözlerinde vardım
Kulaklarınız duymuyordu sizlere buradan bağırdım
Yok ettikleri zamanda savunmasız kaldım
Yaramı sardım ellerimle kirli bir bez vardı
Tırnaklarımın uçlarında nasır vardı şaşırmıştım
Anamın hatırası gibiydi ekmek parası çalışmıştım
'Neden?” dedim! Kaybetmeye programlı
'Yeter!” dedim! Vazgeçmeden olmazdı
Nakarat x2: Monoman
Yolundayım yine güneş doğmadan
Oluruna bırakırım zorlamam
Aklım başıma gelir hep sonradan
Gecelerim karanlık sen olmadan
Verse 2:
Mezar kazdım, dünümü hayallerimi gömdüm
Silah vardı, kafama sıkmalıydım sabrettim
'Kader yazdı” dedim bekledim affettim kendimi beni
Farketti serseri, vazgeçtim bekledim
Ben yazdım kirlendi yarınlarımı katlettim
Hata vardı farkettim dünya kadar insan görüp
Sabrettim! Bu gün yarını kirlettim
Sabrettim! Bu gün adımı kirlettim
Rapçi değil serseriydim, mafya değil sizden biri
Görsen dibi kanserdeki virüs kadar tehlikeli
Yaz sen adımı hakim bey bir gün gelirim illaki
Ben bu yaşımda öğrendim lan a*ına koyim sevmeyi
Ve farkettim! Enkaz dolu üstümde ben
Affettim! 'Ayça” dedi s**tir ettim
Baktım önüme aydınlık var sanki kendimi kaybettim
'Dur!” dedi! Karşıma geçip 'anlat” dedi
Nakarat x2: Monoman
Yolundayım yine güneş doğmadan
Oluruna bırakırım zorlamam
Aklım başıma gelir hep sonradan
Gecelerim karanlık sen olmadan