Verse 1:
Anlat hadi len ölümsüz bi şarkı var mı?
Bütün duygularını harmanlayan hatırlatan olaylar mı?
Anlat hadi len hayatında kimse var mı?
Senide yetimhaneden alıp bir gün ıslah evine atarlar mı?
Kimsen yok hayatında da sokaklarda tanırlar mı?
Bacaklarına takarlarda hastanede bakarlar mı?
Arkadaşların senide bir gün ararlar mı?
Ceza evine girdiğinde yıllar sonra hatırlar mı?
Sokakların o soğuklarını iliklerine çekip
Geceyi hisseder mi sevdiklerin hayatlarını gasp ederken?
Kadere yazılan şarkılarıda dinler mi güvenilir mi?
Kimin için bu kavga neden diyerek ölüme gülerler mi?
Düşünsene be bir gün diye başlayacak kelimeler
Ve sonunda gergin ortamlar hiç korkutmayacak seni
Ufak tefek üzüntülerde yaralamayacak
Bi gün kimsesiz birini görürsen ağlayacaksın demi
Nakarat:
Bizim hayatımız bu dostum senin tabirinde kirli
Bakıp göremediğin sokaklarda geçen hayat belli
Korkularımız aynı değil nedeni belli değil mi?
Bizim etrafımız şiddet vede korkularla çevrili
Verse 2:
Sabahları bi bankta uyanıp acıkacaksın
Gecenin korkularını üstünde silkip ekmek bulacaksın
Hayatında tadını çıkartacaksın lan bunlara rağmen
İsyan ederek bir kaç kere intihar edip ağlayacaksın
Bi gün gelecek herkes adını duyacaktır elbet
Senin hayatını merak edenler olacaktır elbet
Sabahın 6'sında yaralı bir bacakla kalkacaksın
Karakolda ifadeni değiştirirken ağlayacaksın
Hayallerini kimse bilmez ağlayan bi çocuk görerek üzüleceksin
İçini kimse bilmez delireceksin
Önemsiz gibi durur bazen içini acıtan herşey
Senin delirdiğini düşünecekler önem vermeyeceksin
Kimsenin hakkı değil biriniz akıl verin çevir kafanı
Gideceksin bakıp geçecek belkide ürkeceksin
Çığlık atarak haykırarak ağlayarak söz yazacak
Bağırarak söyleyeceksin kulaklarına gireceksin
Nakarat:
Bizim hayatımız bu dostum senin tabirinde kirli
Bakıp göremediğin sokaklarda geçen hayat belli
Korkularımız aynı değil nedeni belli değil mi?
Bizim etrafımız şiddet vede korkularla çevrili