Verse 1:
Bugün duygularım yoğun babamın ölüm günü
Benim için bi başlangıç ölüm günümün ilk günü
Şafaklarda soğuklarda düşündüren o garip döngü
İntikamla beslenen bu çocukların sebep türü
Yaş 14'dü karanlıktı elektrik yok
Sokaklarda kavgalar var yabancılar çok
Dönüş yok, giderim ölüme ıslah evi bu sevgi yok
Siktimin insanları bizlere neden saygı yok ?
Düşündürür bu yaşlarda beynim gider o yıllara
Sokaklarda kavgalar ve, uyuşturu haplar var
Bir de basit yaralamayla ıslah evine alındım ben
16'ydı çocukluğmda 4 sene böyle geçti len
Derin mevzular yarınlarımı çoktan karartırdı
Yeminim aklımın derinlerinde geride kalan vardı
Umutlarım yalan, tanımadığım birde annem var
Hollanda yollarında kaldı bütün hatıralar
Nakarat x3:
Darmadağan duygularım çocukluğumu yaşamadım
Yetimhaneden sokak ve ıslah evine alınmıştım
O yaşlarda çıldırdığım anlardı yalnızdım
Karanlıkta tek bi başıma korkardım saplantı
Verse 2:
Gözlerim karardı burada başkaydım birde yaralı
Başkaldırıp haplanıp bu sokaklarına korku saçtım
7 seneyle yargılandım memleketten uzak birde
Bekleyen bi kızım vardı hasret kalıp ağladım
Girdiğim bütün ortamların en can alıcı zamanları
Silahlarımız patlardı, burada tarandığım yıldı
Kurşunlara adres oldu bacaklarımı sızlatırdı
Yinede ölmicem dedim de sevdiklerimi toprak aldı
Dönmeliydim, özlediklerim var ailem var,
Annem var 12 sene geçirdiğim korkular var
Hatıralarım hep karanlık, tozlu rafta cezalar
Pas tutan kelepçelerden aydınlığa yollar var
Geçmişimle takip eden intikamlarım oldu benim
Bıçak yarası öldürmedi baskınlar öldürmedi
Güldürmedi kader süründürdü vurdu yerlere
Öldürmedi gün bekledim, nedensizce kader dedim
Nakarat x3:
Darmadağan duygularım çocukluğumu yaşamadım
Yetimhaneden sokak ve ıslah evine alınmıştım
O yaşlarda çıldırdığım anlardı yalnızdım
Karanlıkta tek bi başıma korkardım saplantı