söndürdün içimdeki tüm heyecanı
sevgilim gönlümde bir ses kalmadı
yokluğun boynumu öyle büktü ki
bir of diyeceğim nefes kalmadı
yollara benzedim kimse geçmeyen
dallara benzedim çiçek açmayan
kollara benzedim çaresiz kalan
tutup sarılmaya gücüm kalmadı
mutluluk düşleri güzel hayaller
göz göze bakışıp tutuşan eller
ayrılmak hiç yoktu nerde yeminler
hepsi yalan oldu gerçek kalmadı