yatağı topladım yine
çok zor güne başlamak
hırkamı aldım üstüme
sensiz ah ne soğuk
penceremi aralayıp
sövdüm yine yağmura
gözlerimdeki yaş yüz bulup
akıyor onunla diye
yalnızız ben ve hayalin
bu kulenin tepesinde
uzattım bak saçlarımı
öpkoklatırman diye
masalımız kitaptakine
benzemiyor bilirim
kendi kendine esir olmuş
lanetli rapunzelim
dokunamam ki denize
keser bileğimi dalgalar
uzanamam ki maviye
çarpar yüzüme bulutlar
ne yapacağım kendimle
satsam almıyor masallar
yürüdüğümde sessizce
fısıldaşıyor sokaklar
yalnızız ben ve hayalin
bu kulenin tepesinde
uzattım bak saçlarımı
öpkoklatırman diye
masalımız kitaptakine
benzemiyor bilirim
kendi kendine esir olmuş
lanetli rapunzelim
lanetli rapunzelim
yarım düş yarım gece
çevrilmemiş sayfalar
sessizlik ve hüzün
ölümlü kahramanlar.