Μου την έσπασες
μα δεν ξέσπασες
συγκρατήθηκες
πονηρά
Σε βαρέθηκα
κι ονειρεύτηκα
πιο παράξενα
πιο βαθιά
Ότι ζόρι τραβάς
στα ρηχά το κρατάς
δεν ξανοίγεσαι
ανοιχτά δεν κολυμπάς
Δελφινάκι μου εσύ
κλείσ’ το πια το PC
και κολύμπα στο απέναντι νησί
Γίνομαι έξαλλος
μα δεν ξέρω πως
να ‘μαι πιο αυστηρός
ευτυχώς
Δελφινάκι μου
το νησάκι μου είναι ολόκληρος ουρανός
Βαριέμαι πια
να σου τα λέω όλα με καυγά
τα δελφινάκια κολυμπάνε
δεν κλωσσάνε αυγά
Ότι ζόρι τραβάς
στα ρηχά το κρατάς
δεν ξανοίγεσαι
ανοιχτά δεν κολυμπάς
Αν δεν πιεις δυο ποτά
αν δεν κλάψεις μετά
σου το λέω:
δε σε θέλω άλλο πια!