Εγώ, μωράκι μου, απ’ την αρχή στο είπα
αν θες να είμαστε εμείς οι δυο καλά,
να μου μιλάς όλο με χάρη και γλύκα
και όλα τέλεια!
Μα εσύ δε μ’ άκουσες και το `παιξες, τρελίτσα,
και μου πουλάς και από πάνω και μαγκιά.
Μα άλλο δεν αντέχω, παίρνω τη βαλίτσα
και φεύγω. Γεια χαρά!!!
Εσύ δεν άξιζες κι όλα τα `κανες σκόνι,
ο ίδιος ο Θεός τώρα πια δε σε σώνει!
Εσύ δεν άξιζες κι έτσι φεύγω, σ’ αφήνω
και στη καινούρια μου τη ζωή τώρα πίνω!!!
Τώρα τα ψέματα, μωράκι μου, τέλειωσαν!
'Ηρθε η ώρα να κοιτάξω πιο μπροστά,
ν’ αφήσω πίσω όλα αυτά που με πλήγωσαν
και μου `καναν ζημιά...
Ποια είσαι εσύ που θα με κάνεις ό,τι θέλεις
και θα πουλήσεις κι από πάνω τσαμπουκά;!
Ήρθε η ώρα να σου πω: δε μ’ ενδιαφέρεις!
Μωρό μου, άντε γεια!