Canım acıyor inan kalbime laf anlatamıyorum artık
Yokluğunda çok yere düştüm, kaldıran olmadı ne yazık
Bir zamanlar gülerdin hani şimdi neden suratın asık
Geç oldu ama anladım yüzümüze her güleni dost sandık
O gitsin başka birinin duygularını tamamlayan olsun,
Yine de düşlediğim hiçbir hayal tamamlanmaz
onsuz,
Ben başkasına seviyorum dediğin o depremin enkazıyım,
Eğer sabrın sonu selametse benim sabrım
sonsuz.
Elbet anlarsın beni, farketmek için çok geç olduğunda,
Bizde merhamet dediğin cehennemde ateş bolluğunda,
Göz altlarımın morluğu bir gelip bir kaybolduğundan,
Düşünmeye vaktin olmayacak hayatın son bulduğunda.
Seni sensiz yaşamayı çoktan kabullenmişti bu kalbim,
Peki aynı tabut seninle beni bu halde kabul eder mi?
Benim hikayem bitmez ne sondayım ne de baştayım,
Belkide ben sana değil de kurduğum hayallere aşığım.
Dilim el vermedi, yine kalemimi konuşturdum,
Hasretinin dramı içimde bir yangın oluşturdu,
Dikip yoluna gözlerimi yokluğunu hissedene dek,
Kim bilir kaç geceyi sensiz sabahlarla buluşturdum
Bil ki kader ölene değil geride bıraktığına acı verir,
Bu fani hayatta yaşanan hiçbir acı gerçek acı değil!
Attığın her bir adım sana fazlasıyla geri gelir,
Ölürmüyüm kalırmıyım inan artık o bile belli değil!
Bir sen kaldın kalpte, senden sonrasını görmedim,
Sevemiyorum artık, bana biraz olsun aşkı öğretin,
Yine ellerim titriyor bunlar pişmanlığın resmiyeti,
Gönlüm senden yana hayli kırgın ve biraz yetim.
Aklımdan gitmiyor, güzelliğini izlemekten usandım,
Bir çölde gibiydim ve seni serap değil de su
sandım,
Hiç düşündün mü günlerdir ne hâldedir bu adam
Senin yokluğuna rağmen aşka hürmet edip susandım.
Kolay değil unut demek, sen olmadan gülümsemek,
Sevilmeye değmezsin deyip aşkı böyle küçümsemek,
Bana kalan bir hatıra gibiydi seni öylece düşlemek,
Gelmeyeceğini bildiğim hâlde yine yolunda beklemek.
Hep seni anlatıyordu kalbime yasaklanan kitaplar,
Böyle bir son istemedik, sayende tutmamıştı hesaplar,
Eski düzen kalmadı, yüzünü nereye çevirsen yasak var,
Herkes mutlu mesut yaşarken tek ben miyim karamsar ?