Işıklar söndü ve ölene dek dostum oldu karanlık
Bilinç altım kabullendi duyduklarımsa yalandı
Ben bir başıma kalandım şu hain şehrin içinde
Ve her nedense tebessümleri mutluluk sanardım
Aşkı bırakmazsan bilki tüm aksilikler seni bulur
Bi güne onsuz başlamak sana çok mu dokunur
Zamanla alışırsın elbet ve mutluluklar senin olur
Sonsuz aşkı bekle nasılsa bigün gelip seni bulur
Yok olup bitmekse derdin hadi durma şimdi git
Yanındayken düşündün mü onu söyle kaç vakit
Belki o seni bıraktı ama sende hayatı bıraktın
Aşka koşsanda farketmez burası son duraktı..
Kirlendi kalp kaldı pası, bitmeyen bi gönül yası
Ağır geldi bu sevda artık hiç kapanmaz yarası
Ben unutmak istedim ve dostlar oldu yansıması
Aşk yasak bu kalbe ama içimde saklı hatırası
Son nefesi vermeden gitmez bak içimdeki sevgi
Bana seni anımsatır bakıpta daldığım ela rengi
Kimse olmamıştı bugüne kadar kalbimin dengi
Oysa ne de güzeldi rüzgarda saçlarının ahengi
Hiçbir zaman kalpsiz olma ve günahlardan arın
Kalbe niyet kalmamışsa faydası olmaz duanın
Kin birikmiş gözlerine yoksa yine mi acıyor canın
Sen mutlulukla gülerken benim kanıyor sol yanım
Naparsın hayat böyle yeri gelince korkacaksın
Seni namusunla kabul edeni çok zor bulacaksın
Aklından geçenleri söyleme bırak içinde kalsın
Düşündükce masal yaşadıkca şahit olacaksın
Bahar misali geldin ve gidince tüm güller soldu
Nedeni neydi bilmiyorum bu kalp aşka soğudu
Yaram derin yakma böyle kaybedemem umudu
Benim olmana razı değil güneş, batıdan doğdu
Ben yandım şimdide sen yan benim özlemime
Sen olmazsan bu kalpte yok olan özlem mi ne
Hayat bazen acımasız dikkat et bu sözlerime
Seni ararken kaybettim yaşlar var gözlerimde
Hayat bambaşka bir oyun paran varsa devam et
Yaşamak adına bozuklarımı kaybederdim hep
Bir tebessümdü sadece istediğim tek bir şey
Gülümse haydi ne olur ben ölmeden son bir kez