Benle gel sana bi yerden bahsederdim
hatırlarsın orası köydü bi zindan gibiydi
masum kanına girenlerse lanetli ve kibirliydi
inancı sayesinde bataklıta insan şerefliydi
hepsi konuşur hepsi boşboğaz boş işler anlatırlar
haram parayla saltanat kurup sanat yapanlar
inanki kazanan onlar Silaha karşı sapanı kullananlar çocuklar
hepsi masum çocuklar
yaptığın şey sade gülmek görde kendi sonuna ağla
ben bu düğüne karşıyım ve uzaklaştım defalarca
hepsi yüzüne maske takmış anlaşmış filanlarla
Annem herşeyden habersiz ben öldüm defalarca
Dışı güzeldir herşeyin içine girmen önemli
ifademden korkma asla bu hane güvenli
kader yazgım bilirsin çok şey aldım tadarsın
emin ol bana değil sen kendi sonuna ağlarsın
Yok güvenecek Halim yok Yok yok
Var yürünecek yollar daha var
Nasıl bir hale büründüm zalim bilemez
Bunu Herkez bilemez
Dilimden aslı cümleler dökülsün
uzaklar görünsün kimse kalmaz bilirsin
Sen zavallı bir kibirsin
Ne başsın ne ne sonsun Ne varsın ne yoksun
Anla sende yolcusun
dinle dinle bu benden sana bi sille
bak şaşırmış kitle seni bi odaya kilitle
çıkmak istediğinde kafanı duvara vur ve düş yere
Uyandığında selam et şu yaşayan tüm ölülere
Bak bulutlar ağlıyor sele dönüştü göz yaşı
bu gözyaşından istifade etti sönük başlı
VE AYAĞA KALKTI Çünkü BUNA İHTİYACI VARDI
şimdi bende yağıyorum kulaklarına sırrım kaçtı
Ve duydun burası dalınacak bi yer değil
gaflet uykusundan sıçra artık cihanı et seyir
hayallerine yemin verki hayalin yakınlaşsın
Yeminlerine sadık olki hatalar uzaklaşsın