Onun da katılaşır kalbi koruma diyerek o bir başkadır
Tepene çıkardıysan yüksek kar alır
Zirveler soğuk olur soğuk alan soğur
Doğur anam doğur, dokuz doğursan da uslanmıyorsun oğul
Keşfedilmek istemez tarihi eser sırların
Bir damla kalmış su gibi bir seferlik ellerin
Gelincikten koparmazsan hatırı kalır kırların
Ne kadar yara alsam da ben iflah olmayan kadın
Kimin vakti dolmuş o yolcuymuş hikâyemiz hep bir varmış bir yokmuş
Dolamış ipini bir salmış bir tutmuş
Kararsız bırakır varlığın fütursuz tereddütlü sevda huzursuz sen hep yorumsuz
Sen gibi kimse görmedim benim için bir başkaydın
Sona kalırdı herkes çünkü sen en baştaydın
Açığa çıkan sırlarında güzelliğin boğuldu, güzelliğine doyuldu
Nakarat:
Çok yaşamam sandın gittikten sonra
Geri dönme, dönmesen ne olur
Yaşadığım ne hayat ne de toprak var git x2
Geri dönsen dönmesen ne olur
Sagopa Kajmer:
Bitsin bitmesi gerekenler
Varsın gitsin gitmesi icap edenler
Ya kal, ya git. Kararsızlık en kötü çözümsüzlük
Kime denk gelmiş ki üzüntüsüzlük
Ya mutluluk talihlileri kim
Tekken gülebilmek işin özüdür
Sen nerden bileceksin hangisi benim son sözümdür
Beni var yak ama ateşi benden isteme
Öldürmek için beni benden silahımı bekleme
Cümleni bitir artık tekleme
Aman ne karışık bir trafik var içimde keşke bilseydin
Gerçi bilebilirdin bilmek isteseydin
Sen şu çarpışmaları izle uzaklardan yas tut
Kendini benim yapmadıklarımı yapmış gibi düşün ve korkut
Sen şahane bir uçurtmasın
Ben de senin ipinim unutmayasın
Bensiz söyle ne işe yararsın
Bırak bana anlatmayı en iyi bildiklerimi
Yazmaya zorlama ne olur zorla sildiklerimi
Çünkü artık korku sarmaşıkları sardı fikrimi
En ihtiyaç anımda bırakıverdiler ellerimi
Düşerken gezdim hızla yükseklerdeki tepeleri
Şimdi kırık haldeyim, kırık bir haldeyim
Geri dönsen dönmesen ne olur
Nakarat:
Çok yaşamam sandın gittikten sonra
Geri dönme, dönme sen ne olur
Yaşadığım ne hayat ne de toprak var git x2
Geri dönsen dönmesen ne olur