Αρρώστησα μανούλα μου, βαθιά είν’ η πληγή μου
και λίγο λίγο χάνεται και σβήνει η ζωή μου
Από μακριά οι φίλοι μου, περνάνε κι αρωτούνε
τι κάνω και πως βρίσκομαι και με παρηγορούνε
Τι ωφελεί αυτή η ζωή πού είν’ όλο φαρμάκι
αρρώστησα και δεν μπορώ και λιώνω απ’ το μεράκι
Μάνα μου πάρ’ το απόφαση, βάλε την δύναμη σου
κι άλλες μανάδες κλάψανε, δεν είσαι μοναχή σου