Στη γιορτή της φαντασίας
χάριν της Αθανασίας
ήρθε κι έδεσε η Πούλια
πέτρα κι ουρανό
Κι οι φωνές του Νικηφόρου
στο κυνήγι του Εωσφόρου
βγήκαν έξω για βαρκάδα
στον ωκεανό
Η χαρά της εξουσίας
λόγω της ψυχρολουσίας
πήρε τη Μεγάλη Άρκτο
από το λαιμό
Οι ρυθμοί της φασαρίας
βάλαν της Ελευθερίας
τα ποδάρια να χορέψουν
δίπλα στο γκρεμό
Η Ζωή και η Γαλήνη
τά `σπασαν με την Ειρήνη
γιατί λέει `ναι κουρασμένη
κι έξω απ’ το χορό
Τόσο ξένη η Πολυξένη
(γίνεται;) πολύ πιο ξένη
στη γωνια της καθισμένη
λέει για τον καιρό
Να κι η Νίκη να κι η Μάχη
μισθοφόροι μονομάχοι
την Ανατολή στο αίμα
βάφουνε μαζί
Η Βιολέττα κι η Αγγέλω
με το υστερικό τουςγέλιο
μελλοθάνατο μελώνουν
μέσα στο ταψί
Ήρθε ο Τζώρτζης και ο Τόνυ
κι ανεβήκανε οι τόνοι
την (Ευχή;) την ξιπασμένη
βγάλαν στο κλαρί
Τζάκι – Τζάκι από τζάκι
(φούστα μένει;) Ναγκασάκι
(και ατομικό μπικίνι;)
όλα στο σφυρί
Αν δεν ήταν η Τζαζίρα
μαυρομάλλα ζωντοχήρα
πώς θα κράταγε το γλέντι
μέχρι το πρωί
Ένα κόμικ του Μπιλάλ
σε σενάριο του Κεμάλ
στην αυλή της φαντασίας
στήθηκε γιορτή