Soms zit de dood je toch wel erg dicht op de hielen
Nog afgezien van wat je ziet op de tv
Aan ramp of oorlog en de slachtoffers die vielen
Die tel ik dan voor het gemak nog maar niet mee
Het is ook verschrikkelijk, natuurlijk, al die lijken
Die zwaargewonden opgevangen in een kamp
Die zo meteen of morgen ook zullen bezwijken
Terwijl wij via het journaal staan toe te kijken
Dat is echt een ramp, maar ja het blijft een verre ramp
Pas als de zeis van Magere Hein
Dicht in de buurt begint te maaien
Ga je schrikken
Je vraagt je af
Wie of de volgende zal zijn
Om wie je straks bij de crematie staat te snikken
Als je nog jong bent sterft er af en toe een opa
Een verre tante of een oude koningin
Of iemand die iets heeft betekent in Europa
Maar daarvan stort je wereld niet ingrijpend in
Toch sluipt de dood geniepig en onstuitbaar nader
Als plotseling een goede schoolvriend overlijdt
Het leven krijgt opeens een veel beperkter kader
En nog wat later aan het sterfbed van je vader
Ga je beseffen dat de tijd te snel verstrijkt
Maar als de zeis van Magere Hein
Diegene weg maait zonder wie je niet wilt leven
Dan weet je voortaan dat je machteloos zal zijn
En dat de dood jou in een hoekje heeft gedreven
Maar tot de zeis van Magere Hein
Mij op een dag ook de genadeslag komt geven
Zal ik proberen om onsterfelijk te zijn
En zingen tot mijn laatste slik
Lang zal ik leven