Als de zon schijnt lijkt de wereld stukken beter
Maar de rottigheid gaat onverminderd voort
Want een moord blijft ook bij zonnig weer een moord
En ook onrecht en bedrog wijken voor het zonlicht toch
Geen centimeter
Ik heb de laatste tijd veel films over de oorlog kunnen zien
En het viel me op dat toen de zon ook scheen
Over al die concentratiekampen en dat bovendien
Ook de jodenster niet voor de zon verdween
Ik heb Hitler zien oreren met de zon op zijn gezicht
En soldaten zien marcheren in het felste zomerlicht
Ach soldaten zijn maar mensen en die doen gewoon hun plicht
En de rest doen als de zon schijnt doodgewoon zijn ogen dicht
Als de zon schijnt lijkt de wereld stukken fijner
Maar de vuiligheid gaat onverminderd door
En ook domheid komt bij prachtig weer vaak voor
En hebzucht en verdriet zijn helaas bij mooi weer belangrijk kleiner
Toen op Hiroshima zomaar een atoombom werd gegooid
Scheen de dag daarop weer doodgewoon de zon
Als in Rusland, in Siberië de sneeuw een keer ontdooit
Is er toch voor dissidenten geen pardon
In Vietnam scheen al die jaren toch de zon gewoon maar raak
Toen de rotzooi werd ontbladerd als een soort van volksvermaak
Maar we hadden daar tenslotte ook een mooie christentaak
En de zon die schijnt maar door, al ligt het land nog altijd braak
Als de zon schijnt kan de wereld mooi en groot zijn
Maar het blijft een rotte plek in het heelal
Die geteisterd wordt door leugen en verval
Waar geluk wordt omgezet in de zoveelste raket
Doodgewoon omdat we blind en idioot zijn
Oorlogzuchtig en van elk gewoon gevoel ontbloot zijn
En dat blijft zo tot de laatste mensen dood zijn