Θα ήθελα σαν έρθεις να μαζέψεις
τα πραγματά σου να΄μουνα εκεί
εκείνα πού ΄χεις πάρει να μου κλέψεις
σα να'τανε να μπεις στη φυλακή
Εγώ να είμαι στο μισό κρεβάτι
και η καρδιά μου μέρα σκοτεινή
και θα γυρίζω σαν τον υπνοβάτη
στου σχοινοβάτη πάνω το σχοινί
Θα κάνεις την ζωή σου ένα δέμα
σαν μετανάστης θα την κουβαλάς
αλήθεια πως βουλιάξαμε στο ψέμα
στη σκάλα μοναχός σου θα μιλάς
Θα σβήσεις το τσιγάρο στην παλάμη
θα αφήσεις στο τραπέζι το κλειδί
ο ήλιος στο μπαλκόνι μου κατράμι
να φύγεις πριν ξυπνήσει το παιδί
Το δάκρυ ως το τέλος θα στραγγίξω
θα μείνω μες τα πάθη μου πιστή
και την κουρτίνα λίγο θα τραβήξω
για να σε δω άγγελέ μου και ληστή