Κάθε φορά που θα σε ‘δω, Μαρίτσα μου,
στην πό στην πόρτα σου να βγαίνεις.
Ανθίζεις και μοσχοβολάς, κουκλίτσα μου,
και με και μένα με μαραίνεις.
Τέσσερα φύλλα της καρδιάς, Μαρίτσα μου,
τα δυο τα δυο τα ‘χεις παρμένα.
Και τ’άλλα δυο μου τ’άφησες, κουκλίτσα μου,
για πά για πάντα μαραμένα.