Θα’ ρθω, βρε Μήτσο, για να σε βρω,
τον πόνο που έχω για να σου πω.
Αχ, για τ’ αυτήν την εμορφιά σου,
ήρθα μες τη γειτονιά σου!
Πες μου τώρα τι θα γίνει, αμάν Νίτσα!
Ο σεβντάς σου δε μ’ αφήνει, αχ κουκλίτσα!
Αχ, γεια σου, Νίτσα μου, βρε γεια σου!
Με τα κατσαρά μαλλιά σου!
Από μπροστά μου, σαν περνάς,
σαν γιασεμί μοσχοβολάς!
Αχ, με μεθούν οι μυρωδιές σου
και αυτές οι τσαχπινιές σου!
Έλα Νίτσα μου, να ζήσεις, αμάν Νίτσα!
Τη φωτιά που `χω να σβήσεις, αχ κουκλίτσα!
Αχ, πες μου, αν θέλεις για να ζήσω,
πρέπει για να σ’ αποκτήσω!