Θερίζει η πίκρα σαν δρεπάνι
κορμί, καρδιά και λογισμό,
δεν τον αντέχω άλλο φτάνει
αγάπη μου το χωρισμό.
Γύρνα πίσω,
όπως η γη η διψασμένη
το κορμί μου
τον έρωτα σου περιμένει.
Αχ, μην αργείς και σβήνομαι
στάχτη καλέ μου γίνομαι.
Βαριές οι ώρες που κυλάνε
σαν ξημερώνεις μοναχή,
χίλιες φορές κοντά σου να ‘μαι
κι ας είμαστε οι πιο φτωχοί.
Γύρνα πίσω,
όπως η γη η διψασμένη
το κορμί μου
τον έρωτα σου περιμένει.
Αχ, μην αργείς και σβήνομαι
στάχτη καλέ μου γίνομαι.