Με κοπελιού τριώ χρονώ η ταχτική σου μοιάζει
κι ας είχε κάμεις μια φορά πράμα που να 'χει χάζι.
Ο κόσμος σφάλλει μια φορά μα εσύ έσφαλες εξήντα
εγώ σου λέω πως πονώ και συ μου λες “και ίντα;”
Φωθιά να μπει στο σπίτι σας να βγάλει καψιλίδες
γιατί 'μαθα πως αγαπάς πολλούς ντελικανήδες.
Περάσαν οι παλιοί καιροί, εσβήσαν κείνοι οι χρόνοι
εδά 'γαπάς ή δε 'γαπάς, το αφτί μου δεν το 'δρώνει.