Ένας εργάτης στέκεται
μπροστά στη δημαρχεία
και περιμένει απ’ το πρωί
όλο με αγωνία.
Είναι μεγάλος ο καημός
να ζεις κανείς πάντα φτωχός.
Κα’ νας πελάτης να φανεί,
να βγάλει το ψωμί του,
να πάει στη γυναίκα του
και στο μικρό παιδί του.
Είναι μεγάλος ο καημός
να ζεις κανείς πάντα φτωχός.
Είναι βαρύς ο πόνος του,
μεγάλη αγωνία,
να καρτερεί καθημερνώς
μπροστά στη δημαρχία.