Με τέρμα το γκάζι τους δρόμους γυρίζω,
μπροστά μου δε βλέπω, που πάω δε γνωρίζω,
πάλι εσένα σκέφτηκα και έγινα τρελός,
δεν ξέρω τι κάνεις, που δίνεσαι τώρα,
και είν’ η ζωή μου σκληρή ανηφόρα,
όλα είναι ψεύτικα κι εγώ δε βλέπω φως.
Είναι στο χέρι σου να με γιατρέψεις,
ή τη ζωή μου εσύ να καταστρέψεις,
είναι στο χέρι σου να με σκοτώσεις,
ή απ’ το τέλος μου να με γλιτώσεις.
Σ’ αγαπάω πολύ, σ’ αγαπάω πολύ
και πονάω πολύ και πονάω πολύ,
γύρνα γιατί νιώθω ότι έχασα απ’ τα πόδια μου τη γη.
Μου λείπεις κι ο πόνος παρέα μου κάνει,
εσύ ήσουν για `μένα καρδιά και λιμάνι,
έφυγες κι ένιωσα τον κόσμο φυλακή,
στις άδειες μου μέρες, στα κρύα μου βράδια,
ακόμα μετράω δικά σου σημάδια,
χωρίς εσένανε δεν έχω πια ζωή.
Είναι στο χέρι σου να με γιατρέψεις,
ή τη ζωή μου εσύ να καταστρέψεις,
είναι στο χέρι σου να με σκοτώσεις,
ή απ’ το τέλος μου να με γλιτώσεις.
Σ’ αγαπάω πολύ, σ’ αγαπάω πολύ
και πονάω πολύ και πονάω πολύ,
γύρνα γιατί νιώθω ότι έχασα απ’ τα πόδια μου τη γη.