Βαρύ σκοτάδι και μόνος περπατώ
Στο νου μου αλητεύεις παράνομο πιοτό
Τα λόγια σου, η πικρα, στο αίμα μου κυλά
Στο δρόμο ένας τύπος τσιγάρο μου ζητά
Παράξενες οι φάτσες και γύρω μου φωτιά
Χωρίς εσένα είμαι, τυφλός στη μοναξιά
Αρχίζει ξημερώνει κι ο ήλιος με χτυπά
Μα η μορφή σου σπάει σαν τα ξερά κλαδιά
Αφού λοιπόν δε σ’ έχω μια άδεια αγκαλιά
Πανσέληνος σαν θα ‘ρθει συνάντηση ξανά
Παράξενες οι φάτσες και γύρω μου φωτιά
Χωρίς εσένα είμαι, τυφλός στη μοναξιά