Κι η αλήθεια σε πονά
και ο χρόνος σε σκοτώνει
Μοιάζουν όλα με βουνά
μα εσύ στο πουθενά
που ποτέ δεν τελειώνει
Του εαυτού σου τα κομμάτια ψάχνεις
τσακισμένα και πώς να τα βρεις
Στης ζωής τα μονοπάτια τρέχεις
πως σε λένε για να θυμηθείς
Τι να φταίει πότε πια θα μάθεις
τι ειν’ αυτό που χρόνια κυνηγάς
Δίπλα σου κι αν έρθει να σ’ αγγίξει
σ’ άλλο όνειρο θα προσκυνάς
Κι η αλήθεια σε πονά
και ο χρόνος σε σκοτώνει
Μοιάζουν όλα με βουνά
μα εσύ στο πουθενά
που ποτέ δεν τελειώνει
Γέμισε το πρόσωπο ρυτίδες
κι η ψυχή σου ανοιχτή πληγή
Τα φτερά σου έχουν πια σαπίσει
κι έχεις γίνει ένα με την γη
Τι να φταίει πότε πια θα μάθεις
τι ειν’ αυτό που χρόνια κυνηγάς
Δίπλα σου κι αν έρθει να σ’ αγγίξει
σ’ άλλο όνειρο θα προσκυνάς
Κι η αλήθεια σε πονά
και ο χρόνος σε σκοτώνει
Μοιάζουν όλα με βουνά
μα εσύ στο πουθενά
που ποτέ δεν τελειώνει